Utspraak op Platt: /ɾʏmklaɪ̯ən/
Verb
Sülven: rüm·klei·en
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit Smeren togang ween
düütsch:
herumschmieren
Bispelen:
As Kinner hebbt wi jümmer in’n Matsch rümkleit.

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­klei­en
PPP:
rüm­kleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klei rüm
du kleist rüm
he/se/dat kleit rüm
wi kleit rüm
ji kleit rüm
se kleit rüm
Vergangen Tiet:
ik klei rüm
du kleist rüm
he/se/dat klei rüm
wi klein rüm
ji klein rüm
se klein rüm
Perfekt:
ik heff rüm­kleit
du hest rüm­kleit
he/se/dat hett rüm­kleit
wi hebbt rüm­kleit
ji hebbt rüm­kleit
se hebbt rüm­kleit
Kunjunktiv:
ik klei rüm
du kleist rüm
he/se/dat klei rüm
wi klein rüm
ji klein rüm
se klein rüm
Imperativ:
klei rüm!
kleit rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + kleien

Tohoopsett Wöör:

rüm
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.