Utspraak op Platt: /føː͡ɐbiːtɾɛkn̩/
Verb
Sülven: vör·bi·tre·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­bi­tre­cken
PPP:
vör­bi­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck vörbi
du tre­ckst vörbi
he/se/dat tre­ckt vörbi
wi tre­ckt vörbi
ji tre­ckt vörbi
se tre­ckt vörbi
Vergangen Tiet:
ik tröck vörbi
du trö­ckst vörbi
he/se/dat tröck vörbi
wi trö­cken vörbi
ji trö­cken vörbi
se trö­cken vörbi
Perfekt:
ik heff vör­bi­tro­cken
du hest vör­bi­tro­cken
he/se/dat hett vör­bi­tro­cken
wi hebbt vör­bi­tro­cken
ji hebbt vör­bi­tro­cken
se hebbt vör­bi­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck vörbi
du trö­ckst vörbi
he/se/dat tröck vörbi
wi trö­cken vörbi
ji trö­cken vörbi
se trö­cken vörbi
Imperativ:
treck vörbi!
tre­ckt vörbi!
Infinitiv:
vör­bi­tre­cken
PPP:
vör­bi­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck vörbi
du tre­ckst vörbi
he/se/dat tre­ckt vörbi
wi tre­ckt vörbi
ji tre­ckt vörbi
se tre­ckt vörbi
Vergangen Tiet:
ik treck vörbi
du tre­ckst vörbi
he/se/dat treck vörbi
wi tre­cken vörbi
ji tre­cken vörbi
se tre­cken vörbi
Perfekt:
ik heff vör­bi­tro­cken
du hest vör­bi­tro­cken
he/se/dat hett vör­bi­tro­cken
wi hebbt vör­bi­tro­cken
ji hebbt vör­bi­tro­cken
se hebbt vör­bi­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck vörbi
du tre­ckst vörbi
he/se/dat treck vörbi
wi tre­cken vörbi
ji tre­cken vörbi
se tre­cken vörbi
Imperativ:
treck vörbi!
tre­ckt vörbi!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vörbi + trecken