Utspraak op Platt: /ɾʏmsnakn̩/
Verb
Sülven: rüm·sna·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
övertügen
düütsch:
überreden
nedderlandsch:
ompraten
bepraten
engelsch:
persuade
win round
Bispelen:
Ik heff em rümsnackt, dat he mi helpt.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
rümgahn dör Snacken
düütsch:
sich herumsprechen
engelsch:
get around
Bispelen:
Dat hett sik gau rümsnackt wat op de Wiehnachtsfier ween is.
[3]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat nich apen seggen mögen
düütsch:
drumherum reden
engelsch:
talk around
Bispelen:
Dat helpt woll nich veel, wenn ik dor üm rümsnack, ik geev dat to, dat ik dat ween bün…
[4]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
snacken, ahn dat dor wat achter stickt
düütsch:
bloß reden
Bispelen:
Ach, höör nich op em, de snackt bloots rüm…

Verbformen:

Infinitiv:
rüm­sna­cken
PPP:
rüm­sna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snack rüm
du sna­ckst rüm
he/se/dat sna­ckt rüm
wi sna­ckt rüm
ji sna­ckt rüm
se sna­ckt rüm
Vergangen Tiet:
ik snack rüm
du sna­ckst rüm
he/se/dat snack rüm
wi sna­cken rüm
ji sna­cken rüm
se sna­cken rüm
Perfekt:
ik heff rüm­sna­ckt
du hest rüm­sna­ckt
he/se/dat hett rüm­sna­ckt
wi hebbt rüm­sna­ckt
ji hebbt rüm­sna­ckt
se hebbt rüm­sna­ckt
Kunjunktiv:
ik snack rüm
du sna­ckst rüm
he/se/dat snack rüm
wi sna­cken rüm
ji sna­cken rüm
se sna­cken rüm
Imperativ:
snack rüm!
sna­ckt rüm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rüm + snacken

Tohoopsett Wöör:

rüm
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.