Utspraak op Platt: /uːtstœɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: ut·stö·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett dat Fatt den Bodden utstött.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He deed en Süchten utstöten.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­stö­ten
PPP:
ut­stött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stööt ut
du stött­st ut
he/se/dat stött ut
wi stööt ut
ji stööt ut
se stööt ut
Vergangen Tiet:
ik stööt ut
du stöötst ut
he/se/dat stööt ut
wi stö­ten ut
ji stö­ten ut
se stö­ten ut
Perfekt:
ik heff ut­stött
du hest ut­stött
he/se/dat hett ut­stött
wi hebbt ut­stött
ji hebbt ut­stött
se hebbt ut­stött
Kunjunktiv:
ik stööt ut
du stöötst ut
he/se/dat stööt ut
wi stö­ten ut
ji stö­ten ut
se stö­ten ut
Imperativ:
stööt ut!
stööt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + stöten