Utspraak op Platt: /afkœpm̩/
Verb
Sülven: af·köp·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
den Kopp afslahn
düütsch:
köpfen
Kopf abschlagen
nedderlandsch:
koppen
onthoofden
engelsch:
decapitate
behead
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert

Verbformen:

Infinitiv:
af­köp­pen
PPP:
af­köpp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik köpp af
du köpp­st af
he/se/dat köpp­t af
wi köpp­t af
ji köpp­t af
se köpp­t af
Vergangen Tiet:
ik köpp af
du köpp­st af
he/se/dat köpp af
wi köp­pen af
ji köp­pen af
se köp­pen af
Perfekt:
ik heff af­köpp­t
du hest af­köpp­t
he/se/dat hett af­köpp­t
wi hebbt af­köpp­t
ji hebbt af­köpp­t
se hebbt af­köpp­t
Kunjunktiv:
ik köpp af
du köpp­st af
he/se/dat köpp af
wi köp­pen af
ji köp­pen af
se köp­pen af
Imperativ:
köpp af!
köpp­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + köppen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.