Utspraak op Platt: /uːtspøːln̩/
Verb
Sülven: ut·spö·len
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Hest du de Glääs goot utspöölt?

Verbformen:

Infinitiv:
ut­spö­len
PPP:
ut­spöölt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spööl ut
du spöölst ut
he/se/dat spöölt ut
wi spöölt ut
ji spöölt ut
se spöölt ut
Vergangen Tiet:
ik spööl ut
du spöölst ut
he/se/dat spööl ut
wi spö­len ut
ji spö­len ut
se spö­len ut
Perfekt:
ik heff ut­spöölt
du hest ut­spöölt
he/se/dat hett ut­spöölt
wi hebbt ut­spöölt
ji hebbt ut­spöölt
se hebbt ut­spöölt
Kunjunktiv:
ik spööl ut
du spöölst ut
he/se/dat spööl ut
wi spö­len ut
ji spö­len ut
se spö­len ut
Imperativ:
spööl ut!
spöölt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + spölen