Utspraak op Platt: /uːtbløːy̯dn̩/
Verb
Sülven: ut·blö·den
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ut­blö­den
PPP:
ut­blöödt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blööt ut
du blödd­st ut
he/se/dat blödd­t ut
wi blöödt ut
ji blöödt ut
se blöödt ut
Vergangen Tiet:
ik blööt ut
du blöödst ut
he/se/dat blööt ut
wi blö­den ut
ji blö­den ut
se blö­den ut
Perfekt:
ik bün ut­blöödt
du büst ut­blöödt
he/se/dat is ut­blöödt
wi sünd ut­blöödt
ji sünd ut­blöödt
se sünd ut­blöödt
Kunjunktiv:
ik blööt ut
du blöödst ut
he/se/dat blööt ut
wi blö­den ut
ji blö­den ut
se blö­den ut
Imperativ:
blööt ut!
blöödt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + blöden