Utspraak op Platt: /anhyːɾən/
Verb
Sülven: an·hü·ren
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anstellen, in Deenst nehmen
düütsch:
anheuern
nedderlandsch:
aanmonsteren
engelsch:
hire
Bispelen:
De Buur hett en ne’en Knecht anhüürt.

Verbformen:

Infinitiv:
an­hü­ren
PPP:
an­hüürt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hüür an
du hüürst an
he/se/dat hüürt an
wi hüürt an
ji hüürt an
se hüürt an
Vergangen Tiet:
ik hüür an
du hüürst an
he/se/dat hüür an
wi hü­ren an
ji hü­ren an
se hü­ren an
Perfekt:
ik heff an­hüürt
du hest an­hüürt
he/se/dat hett an­hüürt
wi hebbt an­hüürt
ji hebbt an­hüürt
se hebbt an­hüürt
Kunjunktiv:
ik hüür an
du hüürst an
he/se/dat hüür an
wi hü­ren an
ji hü­ren an
se hü­ren an
Imperativ:
hüür an!
hüürt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + hüren

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.