Utspraak op Platt: /føː͡ɐhaŋn̩/
Verb
Sülven: vör·han·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­han­gen
PPP:
vör­hun­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik han­g vör
du han­gst vör
he/se/dat han­gt vör
wi han­gt vör
ji han­gt vör
se han­gt vör
Vergangen Tiet:
ik hün­g vör
du hün­gst vör
he/se/dat hün­g vör
wi hün­gen vör
ji hün­gen vör
se hün­gen vör
Perfekt:
ik heff vör­hun­gen
du hest vör­hun­gen
he/se/dat hett vör­hun­gen
wi hebbt vör­hun­gen
ji hebbt vör­hun­gen
se hebbt vör­hun­gen
Kunjunktiv:
ik hün­g vör
du hün­gst vör
he/se/dat hün­g vör
wi hün­gen vör
ji hün­gen vör
se hün­gen vör
Imperativ:
han­g vör!
han­gt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + hangen