Substantiv
Sülven: Me·ga·tünn
Plural: Me­ga­tün­nen f de Me­ga­tünn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Maat för de Grött von Explosionen (in Vergliek mit een Milljoon Tünnen Dynamit)
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Russen hebbt en Atombomb boot, de en Sprengkraft von 50 Megatünnen harr.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: mega- + Tünn