Utspraak op Platt: /lɛɪ̯pəln/
Verb
Sülven: le·peln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Lepel eten
düütsch:
löffeln

Verbformen:

Infinitiv:
le­peln
PPP:
le­pelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik le­pel
du le­pelst
he/se/dat le­pelt
wi le­pelt
ji le­pelt
se le­pelt
Vergangen Tiet:
ik le­pel
du le­pelst
he/se/dat le­pel
wi le­peln
ji le­peln
se le­peln
Perfekt:
ik heff le­pelt
du hest le­pelt
he/se/dat hett le­pelt
wi hebbt le­pelt
ji hebbt le­pelt
se hebbt le­pelt
Kunjunktiv:
ik le­pel
du le­pelst
he/se/dat le­pel
wi le­peln
ji le­peln
se le­peln
Imperativ:
le­pel!
le­pelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Lepel

Tohoopsett Wöör:

aflepeln utlepeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.