Utspraak op Platt: /zɪtn̩bliːm̩/
Verb
Sülven: sit·ten·blie·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff twee Sössen in’t Tüügnis un bün sittenbleven.

Verbformen:

Infinitiv:
sit­ten­blie­ven
PPP:
sit­ten­ble­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bliev sitten
du bliff­st sitten
he/se/dat bliff­t sitten
wi blievt sitten
ji blievt sitten
se blievt sitten
Vergangen Tiet:
ik bleev sitten
du bleevst sitten
he/se/dat bleev sitten
wi ble­ven sitten
ji ble­ven sitten
se ble­ven sitten
Perfekt:
ik bün sit­ten­ble­ven
du büst sit­ten­ble­ven
he/se/dat is sit­ten­ble­ven
wi sünd sit­ten­ble­ven
ji sünd sit­ten­ble­ven
se sünd sit­ten­ble­ven
Kunjunktiv:
ik bleev sitten
du bleevst sitten
he/se/dat bleev sitten
wi ble­ven sitten
ji ble­ven sitten
se ble­ven sitten
Imperativ:
bliev sitten!
blievt sitten!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: sitten + blieven