Utspraak op Platt: /dyːdn̩/
Verb
Sülven: dü·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik wüss nich recht to düden, wat he mi seggen wull.

Verbformen:

Infinitiv:
dü­den
PPP:
düüdt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik düüd
du düüdst
he/se/dat düüdt
wi düüdt
ji düüdt
se düüdt
Vergangen Tiet:
ik düüd
du düüdst
he/se/dat düüd
wi dü­den
ji dü­den
se dü­den
Perfekt:
ik heff düüdt
du hest düüdt
he/se/dat hett düüdt
wi hebbt düüdt
ji hebbt düüdt
se hebbt düüdt
Kunjunktiv:
ik düüd
du düüdst
he/se/dat düüd
wi dü­den
ji dü­den
se dü­den
Imperativ:
düüd!
düüdt!