Utspraak op Platt: /ʃʏfəln/
Verb
Sülven: schüf·feln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mi is önnig warm worrn bi’t Schüffeln.

Verbformen:

Infinitiv:
schüf­feln
PPP:
schüf­felt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schüf­fel
du schüf­felst
he/se/dat schüf­felt
wi schüf­felt
ji schüf­felt
se schüf­felt
Vergangen Tiet:
ik schüf­fel
du schüf­felst
he/se/dat schüf­fel
wi schüf­feln
ji schüf­feln
se schüf­feln
Perfekt:
ik heff schüf­felt
du hest schüf­felt
he/se/dat hett schüf­felt
wi hebbt schüf­felt
ji hebbt schüf­felt
se hebbt schüf­felt
Kunjunktiv:
ik schüf­fel
du schüf­felst
he/se/dat schüf­fel
wi schüf­feln
ji schüf­feln
se schüf­feln
Imperativ:
schüf­fel!
schüf­felt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Schüffel
Identische Wöör ››› schuffeln ❔︎