Utspraak op Platt: /vɪksn̩/
Verb
Sülven: wich·sen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett de Steveln wichst.

Verbformen:

Infinitiv:
wich­sen
PPP:
wichst
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wichs
du wichst
he/se/dat wichst
wi wichst
ji wichst
se wichst
Vergangen Tiet:
ik wichs
du wichst
he/se/dat wichs
wi wich­sen
ji wich­sen
se wich­sen
Perfekt:
ik heff wichst
du hest wichst
he/se/dat hett wichst
wi hebbt wichst
ji hebbt wichst
se hebbt wichst
Kunjunktiv:
ik wichs
du wichst
he/se/dat wichs
wi wich­sen
ji wich­sen
se wich­sen
Imperativ:
wichs!
wichst!