Utspraak op Platt: /ɡœ͡ɐɡəln/
Verb
Sülven: gör·geln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
gör­geln
PPP:
gör­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gör­gel
du gör­gelst
he/se/dat gör­gelt
wi gör­gelt
ji gör­gelt
se gör­gelt
Vergangen Tiet:
ik gör­gel
du gör­gelst
he/se/dat gör­gel
wi gör­geln
ji gör­geln
se gör­geln
Perfekt:
ik heff gör­gelt
du hest gör­gelt
he/se/dat hett gör­gelt
wi hebbt gör­gelt
ji hebbt gör­gelt
se hebbt gör­gelt
Kunjunktiv:
ik gör­gel
du gör­gelst
he/se/dat gör­gel
wi gör­geln
ji gör­geln
se gör­geln
Imperativ:
gör­gel!
gör­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Görgel