Utspraak op Platt: /klyːtəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: klü·terig
klüteriger klüterigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Melk is suur, de is ja al ganz klüterig!
Dat Solt is fuchtig worrn, dat is ganz klüterig.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Klüüt + -ig
Identische Wöör ››› kluterig ❔︎