Utspraak op Platt: /fa͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: far·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
pig
Bispelen:
Hett jo Söög al farkent?

Verbformen:

Infinitiv:
far­ken
PPP:
far­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik far­ken
du far­kenst
he/se/dat far­kent
wi far­kent
ji far­kent
se far­kent
Vergangen Tiet:
ik far­ken
du far­kenst
he/se/dat far­ken
wi far­ken
ji far­ken
se far­ken
Perfekt:
ik heff far­kent
du hest far­kent
he/se/dat hett far­kent
wi hebbt far­kent
ji hebbt far­kent
se hebbt far­kent
Kunjunktiv:
ik far­ken
du far­kenst
he/se/dat far­ken
wi far­ken
ji far­ken
se far­ken
Imperativ:
far­ken!
far­kent!

Etymologie:

Woort afleidt von: Farken
Identische Wöör ››› Farken ❔︎