Utspraak op Platt: /ʃɾɛɪ̯ən/
Verb
Sülven: schre’·en
[1]
Koort Koort wiesen
Wikipedia
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
luut ropen, brüllen
düütsch:
schreien
nedderlandsch:
schreeuwen
engelsch:
scream
Bispelen:
Nu schree mi doch nich an, dat weer keen Afsicht.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Bjarte Hetland, CC BY 2.5
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wenen
düütsch:
weinen
flennen
nedderlandsch:
schreien
wenen
engelsch:
cry
Bispelen:
Dat Kind schreet al wedder.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Melimama, CC BY-SA 2.0

Verbformen:

Infinitiv:
schre’­en
PPP:
schreet
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schree
du schreest
he/se/dat schreet
wi schreet
ji schreet
se schreet
Vergangen Tiet:
ik schree
du schreest
he/se/dat schree
wi schreen
ji schreen
se schreen
Perfekt:
ik heff schreet
du hest schreet
he/se/dat hett schreet
wi hebbt schreet
ji hebbt schreet
se hebbt schreet
Kunjunktiv:
ik schree
du schreest
he/se/dat schree
wi schreen
ji schreen
se schreen
Imperativ:
schree!
schreet!

Tohoopsett Wöör:

anschre’en Geschree Schre’er Schree
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.