Utspraak op Platt: /føː͡ɐtyːn̩/
Verb
Sülven: vör·tü·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
vör­tü­nen
PPP:
vör­tüünt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tüün vör
du tüünst vör
he/se/dat tüünt vör
wi tüünt vör
ji tüünt vör
se tüünt vör
Vergangen Tiet:
ik tüün vör
du tüünst vör
he/se/dat tüün vör
wi tü­nen vör
ji tü­nen vör
se tü­nen vör
Perfekt:
ik heff vör­tüünt
du hest vör­tüünt
he/se/dat hett vör­tüünt
wi hebbt vör­tüünt
ji hebbt vör­tüünt
se hebbt vör­tüünt
Kunjunktiv:
ik tüün vör
du tüünst vör
he/se/dat tüün vör
wi tü­nen vör
ji tü­nen vör
se tü­nen vör
Imperativ:
tüün vör!
tüünt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + tünen