Utspraak op Platt: /fəɾføːy̯ɾən/
Verb
Sülven: ver·föh·ren
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ji sünd aver laat! — Jo, wi hebbt uns en beten verföhrt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­föh­ren
PPP:
ver­föhrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­föhr
du ver­föhrst
he/se/dat ver­föhrt
wi ver­föhrt
ji ver­föhrt
se ver­föhrt
Vergangen Tiet:
ik ver­föhr
du ver­föhrst
he/se/dat ver­föhr
wi ver­föh­ren
ji ver­föh­ren
se ver­föh­ren
Perfekt:
ik heff ver­föhrt
du hest ver­föhrt
he/se/dat hett ver­föhrt
wi hebbt ver­föhrt
ji hebbt ver­föhrt
se hebbt ver­föhrt
Kunjunktiv:
ik ver­föhr
du ver­föhrst
he/se/dat ver­föhr
wi ver­föh­ren
ji ver­föh­ren
se ver­föh­ren
Imperativ:
ver­föhr!
ver­föhrt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + föhren