werkwoord
Afbreking: af·köp·pen
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­köp­pen
voltooid deelwoord:
af­köpp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik köpp af
du köpp­st af
he/se/dat köpp­t af
wi köpp­t af
ji köpp­t af
se köpp­t af
verleden:
ik köpp af
du köpp­st af
he/se/dat köpp af
wi köp­pen af
ji köp­pen af
se köp­pen af
voltooid:
ik heff af­köpp­t
du hest af­köpp­t
he/se/dat hett af­köpp­t
wi hebbt af­köpp­t
ji hebbt af­köpp­t
se hebbt af­köpp­t
conjunctief:
ik köpp af
du köpp­st af
he/se/dat köpp af
wi köp­pen af
ji köp­pen af
se köp­pen af
imperatief:
köpp af!
köpp­t af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + köppen