Pronunciation: /uːtsmaxtn̩/
verb
Syllabication: ut·smach·ten
[1]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik heff al veel to lang nix mehr eten! Ik bün ganz utsmacht.

Verbforms:

infinitive:
ut­smach­ten
past participle:
ut­smacht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik smacht ut
du smachtst ut
he/se/dat smacht ut
wi smacht ut
ji smacht ut
se smacht ut
past:
ik smacht ut
du smachtst ut
he/se/dat smacht ut
wi smach­ten ut
ji smach­ten ut
se smach­ten ut
perfect:
ik bün ut­smacht
du büst ut­smacht
he/se/dat is ut­smacht
wi sünd ut­smacht
ji sünd ut­smacht
se sünd ut­smacht
conjunctive:
ik smacht ut
du smachtst ut
he/se/dat smacht ut
wi smach­ten ut
ji smach­ten ut
se smach­ten ut
imperative:
smacht ut!
smacht ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + smachten