Pronunciation: /spɔːkn̩/
verb
Syllabication: spa·ken
[1]
advanced vocabulary

Verbforms:

infinitive:
spa­ken
past participle:
spaakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik spaak
du spaakst
he/se/dat spaakt
wi spaakt
ji spaakt
se spaakt
past:
ik spaak
du spaakst
he/se/dat spaak
wi spa­ken
ji spa­ken
se spa­ken
perfect:
ik bün spaakt
du büst spaakt
he/se/dat is spaakt
wi sünd spaakt
ji sünd spaakt
se sünd spaakt
conjunctive:
ik spaak
du spaakst
he/se/dat spaak
wi spa­ken
ji spa­ken
se spa­ken
imperative:
spaak!
spaakt!

Etymology:

Word derived from: spaak