Utspraak op Platt: /stɾɔːkəln/
Verb
Sülven: stra·keln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
straken
düütsch:
streicheln
nedderlandsch:
aaien
engelsch:
pet

Verbformen:

Infinitiv:
stra­keln
PPP:
stra­kelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stra­kel
du stra­kelst
he/se/dat stra­kelt
wi stra­kelt
ji stra­kelt
se stra­kelt
Vergangen Tiet:
ik stra­kel
du stra­kelst
he/se/dat stra­kel
wi stra­keln
ji stra­keln
se stra­keln
Perfekt:
ik heff stra­kelt
du hest stra­kelt
he/se/dat hett stra­kelt
wi hebbt stra­kelt
ji hebbt stra­kelt
se hebbt stra­kelt
Kunjunktiv:
ik stra­kel
du stra­kelst
he/se/dat stra­kel
wi stra­keln
ji stra­keln
se stra­keln
Imperativ:
stra­kel!
stra­kelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: straken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.