hubbelig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /hʊbəlɪç/

Adjektiv

Sülven: hub·be·lig

hubbeliger hubbeligst

[1]

Opbowoortschatt

plattdüütsch:

mit Hubbels

düütsch:

uneben

höckerig

wellig

nedderlandsch:

hobbelig

engelsch:

bumpy

Bispelen:

De Straat is ganz hubbelig, de mutt ins wedder utbetert warrn.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Hubbel + -ig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.