Utspraak op Platt: /afkapm̩/
Verb
Sülven: af·kap·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­kap­pen
PPP:
af­kapp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kapp af
du kapp­st af
he/se/dat kapp­t af
wi kapp­t af
ji kapp­t af
se kapp­t af
Vergangen Tiet:
ik kapp af
du kapp­st af
he/se/dat kapp af
wi kap­pen af
ji kap­pen af
se kap­pen af
Perfekt:
ik heff af­kapp­t
du hest af­kapp­t
he/se/dat hett af­kapp­t
wi hebbt af­kapp­t
ji hebbt af­kapp­t
se hebbt af­kapp­t
Kunjunktiv:
ik kapp af
du kapp­st af
he/se/dat kapp af
wi kap­pen af
ji kap­pen af
se kap­pen af
Imperativ:
kapp af!
kapp­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kappen