Utspraak op Platt: /tvaɪ̯mɔːkn̩/
Verb
Sülven: twei·ma·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett mien Speeltüüg tweimaakt!

Verbformen:

Infinitiv:
twei­ma­ken
PPP:
twei­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak twei
du maakst twei
he/se/dat maakt twei
wi maakt twei
ji maakt twei
se maakt twei
Vergangen Tiet:
ik möök twei
du möökst twei
he/se/dat möök twei
wi mö­ken twei
ji mö­ken twei
se mö­ken twei
Perfekt:
ik heff twei­maakt
du hest twei­maakt
he/se/dat hett twei­maakt
wi hebbt twei­maakt
ji hebbt twei­maakt
se hebbt twei­maakt
Kunjunktiv:
ik möök twei
du möökst twei
he/se/dat möök twei
wi mö­ken twei
ji mö­ken twei
se mö­ken twei
Imperativ:
maak twei!
maakt twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + maken