Utspraak op Platt: /vɛçbiːtn̩/
Verb
Sülven: weg·bie·ten
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
von en Platz wegdrängen
düütsch:
vergraulen
vertreiben
nedderlandsch:
wegdrijven
engelsch:
chase away
Bispelen:
De Peer hebbt sik an de Krüff gegensiedig wegbeten.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­bie­ten
PPP:
weg­be­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik biet weg
du bitt­st weg
he/se/dat bitt weg
wi biet weg
ji biet weg
se biet weg
Vergangen Tiet:
ik beet weg
du beetst weg
he/se/dat beet weg
wi be­ten weg
ji be­ten weg
se be­ten weg
Perfekt:
ik heff weg­be­ten
du hest weg­be­ten
he/se/dat hett weg­be­ten
wi hebbt weg­be­ten
ji hebbt weg­be­ten
se hebbt weg­be­ten
Kunjunktiv:
ik beet weg
du beetst weg
he/se/dat beet weg
wi be­ten weg
ji be­ten weg
se be­ten weg
Imperativ:
biet weg!
biet weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + bieten

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.