Utspraak op Platt: /ʏnɐɡɾɔːm̩/
Verb
Sülven: ün·ner·gra·ven
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ün­ner­gra­ven
PPP:
ün­ner­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav ünner
du graavst ünner
he/se/dat graavt ünner
wi graavt ünner
ji graavt ünner
se graavt ünner
Vergangen Tiet:
ik grööv ünner
du gröövst ünner
he/se/dat grööv ünner
wi grö­ven ünner
ji grö­ven ünner
se grö­ven ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­gra­ven
du hest ün­ner­gra­ven
he/se/dat hett ün­ner­gra­ven
wi hebbt ün­ner­gra­ven
ji hebbt ün­ner­gra­ven
se hebbt ün­ner­gra­ven
Kunjunktiv:
ik grööv ünner
du gröövst ünner
he/se/dat grööv ünner
wi grö­ven ünner
ji grö­ven ünner
se grö­ven ünner
Imperativ:
graav ünner!
graavt ünner!
Infinitiv:
ün­ner­gra­ven
PPP:
ün­ner­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav ünner
du graavst ünner
he/se/dat graavt ünner
wi graavt ünner
ji graavt ünner
se graavt ünner
Vergangen Tiet:
ik grööv ünner
du gröövst ünner
he/se/dat grööv ünner
wi grö­ven ünner
ji grö­ven ünner
se grö­ven ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­graav­t
du hest ün­ner­graav­t
he/se/dat hett ün­ner­graav­t
wi hebbt ün­ner­graav­t
ji hebbt ün­ner­graav­t
se hebbt ün­ner­graav­t
Kunjunktiv:
ik grööv ünner
du gröövst ünner
he/se/dat grööv ünner
wi grö­ven ünner
ji grö­ven ünner
se grö­ven ünner
Imperativ:
graav ünner!
graavt ünner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ünner + graven