Utspraak op Platt: /dɔːlstœ͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: dal·stör·ken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik bün de Trepp dalstörkt.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­stör­ken
PPP:
dal­störkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik störk dal
du störkst dal
he/se/dat störkt dal
wi störkt dal
ji störkt dal
se störkt dal
Vergangen Tiet:
ik störk dal
du störkst dal
he/se/dat störk dal
wi stör­ken dal
ji stör­ken dal
se stör­ken dal
Perfekt:
ik bün dal­störkt
du büst dal­störkt
he/se/dat is dal­störkt
wi sünd dal­störkt
ji sünd dal­störkt
se sünd dal­störkt
Kunjunktiv:
ik störk dal
du störkst dal
he/se/dat störk dal
wi stör­ken dal
ji stör­ken dal
se stör­ken dal
Imperativ:
störk dal!
störkt dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + störken