Utspraak op Platt: /bəfɪn̩/
Verb
Sülven: be·fin·nen
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik befinn mi vondaag nich so goot.

Verbformen:

Infinitiv:
be­fin­nen
PPP:
be­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­finn
du be­finn­st
he/se/dat be­finn­t
wi be­finn­t
ji be­finn­t
se be­finn­t
Vergangen Tiet:
ik be­fünn
du be­fünn­st
he/se/dat be­fünn
wi be­fün­nen
ji be­fün­nen
se be­fün­nen
Perfekt:
ik heff be­fun­nen
du hest be­fun­nen
he/se/dat hett be­fun­nen
wi hebbt be­fun­nen
ji hebbt be­fun­nen
se hebbt be­fun­nen
Kunjunktiv:
ik be­fünn
du be­fünn­st
he/se/dat be­fünn
wi be­fün­nen
ji be­fün­nen
se be­fün­nen
Imperativ:
be­finn!
be­finn­t!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + finnen