Utspraak op Platt: /aftɾampm̩/
Verb
Sülven: af·tram·pen
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
As ik em seggt heff, dat he dat nich dröff, is he gnudderig aftrampt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­tram­pen
PPP:
af­trampt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik tramp af
du trampst af
he/se/dat trampt af
wi trampt af
ji trampt af
se trampt af
Vergangen Tiet:
ik tramp af
du trampst af
he/se/dat tramp af
wi tram­pen af
ji tram­pen af
se tram­pen af
Perfekt:
ik bün af­trampt
du büst af­trampt
he/se/dat is af­trampt
wi sünd af­trampt
ji sünd af­trampt
se sünd af­trampt
Kunjunktiv:
ik tramp af
du trampst af
he/se/dat tramp af
wi tram­pen af
ji tram­pen af
se tram­pen af
Imperativ:
tramp af!
trampt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + trampen