Utspraak op Platt: /afvɛdɐn/
Verb
Sülven: af·wed·dern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­wed­dern
PPP:
af­wed­dert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wed­der af
du wed­derst af
he/se/dat wed­dert af
wi wed­dert af
ji wed­dert af
se wed­dert af
Vergangen Tiet:
ik wed­der af
du wed­derst af
he/se/dat wed­der af
wi wed­dern af
ji wed­dern af
se wed­dern af
Perfekt:
ik bün af­wed­dert
du büst af­wed­dert
he/se/dat is af­wed­dert
wi sünd af­wed­dert
ji sünd af­wed­dert
se sünd af­wed­dert
Kunjunktiv:
ik wed­der af
du wed­derst af
he/se/dat wed­der af
wi wed­dern af
ji wed­dern af
se wed­dern af
Imperativ:
wed­der af!
wed­dert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Wedder