Utspraak op Platt: /anbla͡ɐn/
Verb
Sülven: an·blarrn
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
anblaffen
düütsch:
anschreien
anfahren
anschnauzen
anbrüllen
Bispelen:
Blarr mi doch nich so an!

Verbformen:

Infinitiv:
an­blarr­n
PPP:
an­blarr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blarr an
du blarr­st an
he/se/dat blarr­t an
wi blarr­t an
ji blarr­t an
se blarr­t an
Vergangen Tiet:
ik blarr an
du blarr­st an
he/se/dat blarr an
wi blar­ren an
ji blar­ren an
se blar­ren an
Perfekt:
ik heff an­blarr­t
du hest an­blarr­t
he/se/dat hett an­blarr­t
wi hebbt an­blarr­t
ji hebbt an­blarr­t
se hebbt an­blarr­t
Kunjunktiv:
ik blarr an
du blarr­st an
he/se/dat blarr an
wi blar­ren an
ji blar­ren an
se blar­ren an
Imperativ:
blarr an!
blarr­t an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + blarrn

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.