Utspraak op Platt: /anɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: an·re·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­re­ken
PPP:
an­re­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik re­ken an
du re­kenst an
he/se/dat re­kent an
wi re­kent an
ji re­kent an
se re­kent an
Vergangen Tiet:
ik re­ken an
du re­kenst an
he/se/dat re­ken an
wi re­ken an
ji re­ken an
se re­ken an
Perfekt:
ik heff an­re­kent
du hest an­re­kent
he/se/dat hett an­re­kent
wi hebbt an­re­kent
ji hebbt an­re­kent
se hebbt an­re­kent
Kunjunktiv:
ik re­ken an
du re­kenst an
he/se/dat re­ken an
wi re­ken an
ji re­ken an
se re­ken an
Imperativ:
re­ken an!
re­kent an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + reken