Utspraak op Platt: /lɔu̯ssmiːtn̩/
Verb
Sülven: loos·smie·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Wi hebbt loossmeten un sünd loosseilt.

Verbformen:

Infinitiv:
loos­smie­ten
PPP:
loos­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smiet loos
du smitt­st loos
he/se/dat smitt loos
wi smiet loos
ji smiet loos
se smiet loos
Vergangen Tiet:
ik smeet loos
du smeetst loos
he/se/dat smeet loos
wi sme­ten loos
ji sme­ten loos
se sme­ten loos
Perfekt:
ik heff loos­sme­ten
du hest loos­sme­ten
he/se/dat hett loos­sme­ten
wi hebbt loos­sme­ten
ji hebbt loos­sme­ten
se hebbt loos­sme­ten
Kunjunktiv:
ik smeet loos
du smeetst loos
he/se/dat smeet loos
wi sme­ten loos
ji sme­ten loos
se sme­ten loos
Imperativ:
smiet loos!
smiet loos!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: loos + smieten