Utspraak op Platt: /uːtstuːkn̩/
Verb
Sülven: ut·stu·ken
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
He is ut de Grupp utstuukt worrn.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­stu­ken
PPP:
ut­stuukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stuuk ut
du stuukst ut
he/se/dat stuukt ut
wi stuukt ut
ji stuukt ut
se stuukt ut
Vergangen Tiet:
ik stuuk ut
du stuukst ut
he/se/dat stuuk ut
wi stu­ken ut
ji stu­ken ut
se stu­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­stuukt
du hest ut­stuukt
he/se/dat hett ut­stuukt
wi hebbt ut­stuukt
ji hebbt ut­stuukt
se hebbt ut­stuukt
Kunjunktiv:
ik stuuk ut
du stuukst ut
he/se/dat stuuk ut
wi stu­ken ut
ji stu­ken ut
se stu­ken ut
Imperativ:
stuuk ut!
stuukt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + stuken