Utspraak op Platt: /tvaɪ̯plʏkn̩/
Verb
Sülven: twei·plü·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
twei­plü­cken
PPP:
twei­plü­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plück twei
du plü­ckst twei
he/se/dat plü­ckt twei
wi plü­ckt twei
ji plü­ckt twei
se plü­ckt twei
Vergangen Tiet:
ik plück twei
du plü­ckst twei
he/se/dat plück twei
wi plü­cken twei
ji plü­cken twei
se plü­cken twei
Perfekt:
ik heff twei­plü­ckt
du hest twei­plü­ckt
he/se/dat hett twei­plü­ckt
wi hebbt twei­plü­ckt
ji hebbt twei­plü­ckt
se hebbt twei­plü­ckt
Kunjunktiv:
ik plück twei
du plü­ckst twei
he/se/dat plück twei
wi plü­cken twei
ji plü­cken twei
se plü­cken twei
Imperativ:
plück twei!
plü­ckt twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + plücken