Utspraak op Platt: /tvaɪ̯slɔːn/
Verb
Sülven: twei·slahn
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
He hett in’e Brass en Teller tweislahn.

Verbformen:

Infinitiv:
twei­slahn
PPP:
twei­slahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik slah twei
du sleihst twei
he/se/dat sleiht twei
wi slaht twei
ji slaht twei
se slaht twei
Vergangen Tiet:
ik slöög twei
du slöögst twei
he/se/dat slöög twei
wi slö­gen twei
ji slö­gen twei
se slö­gen twei
Perfekt:
ik heff twei­slahn
du hest twei­slahn
he/se/dat hett twei­slahn
wi hebbt twei­slahn
ji hebbt twei­slahn
se hebbt twei­slahn
Kunjunktiv:
ik slöög twei
du slöögst twei
he/se/dat slöög twei
wi slö­gen twei
ji slö­gen twei
se slö­gen twei
Imperativ:
slah twei!
slaht twei!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: twei + slahn