Utspraak op Platt: /tɾʏɡfɪn̩/
Verb
Sülven: trügg·fin·nen
[1]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik harr mi verlopen un kunn alleen nich mehr trüggfinnen.

Verbformen:

Infinitiv:
trüg­g­fin­nen
PPP:
trüg­g­fun­nen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik finn trügg
du finn­st trügg
he/se/dat finn­t trügg
wi finn­t trügg
ji finn­t trügg
se finn­t trügg
Vergangen Tiet:
ik fünn trügg
du fünn­st trügg
he/se/dat fünn trügg
wi fün­nen trügg
ji fün­nen trügg
se fün­nen trügg
Perfekt:
ik heff trüg­g­fun­nen
du hest trüg­g­fun­nen
he/se/dat hett trüg­g­fun­nen
wi hebbt trüg­g­fun­nen
ji hebbt trüg­g­fun­nen
se hebbt trüg­g­fun­nen
Kunjunktiv:
ik fünn trügg
du fünn­st trügg
he/se/dat fünn trügg
wi fün­nen trügg
ji fün­nen trügg
se fün­nen trügg
Imperativ:
finn trügg!
finn­t trügg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: trügg + finnen