Utspraak op Platt: /snuːm̩/
Verb
Sülven: snu·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
As dat rutkamen is, dat he Kokain snüfft, do hett he sien Job verloren.
[4]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
snu­ven
PPP:
sna­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snuuv
du snüff­st
he/se/dat snüff­t
wi snuuvt
ji snuuvt
se snuuvt
Vergangen Tiet:
ik snööv
du snöövst
he/se/dat snööv
wi snö­ven
ji snö­ven
se snö­ven
Perfekt:
ik heff sna­ven
du hest sna­ven
he/se/dat hett sna­ven
wi hebbt sna­ven
ji hebbt sna­ven
se hebbt sna­ven
Kunjunktiv:
ik snööv
du snöövst
he/se/dat snööv
wi snö­ven
ji snö­ven
se snö­ven
Imperativ:
snuuv!
snuuvt!