Utspraak op Platt: /vɛçfiːln̩/
Verb
Sülven: weg·fie·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Fiel wegmaken
düütsch:
wegfeilen
nedderlandsch:
wegvijlen
engelsch:
file off
Bispelen:
He hett de Schramm wegfielt.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­fie­len
PPP:
weg­fielt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fiel weg
du fielst weg
he/se/dat fielt weg
wi fielt weg
ji fielt weg
se fielt weg
Vergangen Tiet:
ik fiel weg
du fielst weg
he/se/dat fiel weg
wi fie­len weg
ji fie­len weg
se fie­len weg
Perfekt:
ik heff weg­fielt
du hest weg­fielt
he/se/dat hett weg­fielt
wi hebbt weg­fielt
ji hebbt weg­fielt
se hebbt weg­fielt
Kunjunktiv:
ik fiel weg
du fielst weg
he/se/dat fiel weg
wi fie­len weg
ji fie­len weg
se fie­len weg
Imperativ:
fiel weg!
fielt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + fielen

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.