Utspraak op Platt: /vɛçha͡ɐkn̩/
Verb
Sülven: weg·har·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Harken wegmaken
düütsch:
wegharken
nedderlandsch:
wegharken
engelsch:
rake away
Bispelen:
Hest du de Bläder op’n Hoff al wegharkt?

Verbformen:

Infinitiv:
weg­har­ken
PPP:
weg­harkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik hark weg
du harkst weg
he/se/dat harkt weg
wi harkt weg
ji harkt weg
se harkt weg
Vergangen Tiet:
ik hark weg
du harkst weg
he/se/dat hark weg
wi har­ken weg
ji har­ken weg
se har­ken weg
Perfekt:
ik heff weg­harkt
du hest weg­harkt
he/se/dat hett weg­harkt
wi hebbt weg­harkt
ji hebbt weg­harkt
se hebbt weg­harkt
Kunjunktiv:
ik hark weg
du harkst weg
he/se/dat hark weg
wi har­ken weg
ji har­ken weg
se har­ken weg
Imperativ:
hark weg!
harkt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + harken

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.