Utspraak op Platt: /dɪtkn̩/
Substantiv
Sülven: Ditt·ken
Plural: Ditt­kens n dat Ditt­ken
Plural: Ditt­kes n dat Ditt­ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Opa, vertell mi noch en Dittken!

Etymologie:

Woort afleidt von: -ken