Utspraak op Platt: /bəɡɾɔːm̩/
Verb
Sülven: be·gra·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
be­gra­ven
PPP:
be­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­graav
du be­graavst
he/se/dat be­graavt
wi be­graavt
ji be­graavt
se be­graavt
Vergangen Tiet:
ik be­grööv
du be­gröövst
he/se/dat be­grööv
wi be­grö­ven
ji be­grö­ven
se be­grö­ven
Perfekt:
ik heff be­gra­ven
du hest be­gra­ven
he/se/dat hett be­gra­ven
wi hebbt be­gra­ven
ji hebbt be­gra­ven
se hebbt be­gra­ven
Kunjunktiv:
ik be­grööv
du be­gröövst
he/se/dat be­grööv
wi be­grö­ven
ji be­grö­ven
se be­grö­ven
Imperativ:
be­graav!
be­graavt!
Infinitiv:
be­gra­ven
PPP:
be­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­graav
du be­graavst
he/se/dat be­graavt
wi be­graavt
ji be­graavt
se be­graavt
Vergangen Tiet:
ik be­grööv
du be­gröövst
he/se/dat be­grööv
wi be­grö­ven
ji be­grö­ven
se be­grö­ven
Perfekt:
ik heff be­graav­t
du hest be­graav­t
he/se/dat hett be­graav­t
wi hebbt be­graav­t
ji hebbt be­graav­t
se hebbt be­graav­t
Kunjunktiv:
ik be­grööv
du be­gröövst
he/se/dat be­grööv
wi be­grö­ven
ji be­grö­ven
se be­grö­ven
Imperativ:
be­graav!
be­graavt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + graven