Utspraak op Platt: /fəɾzɔu̯ɾən/
Verb
Sülven: ver·so·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­so­ren
PPP:
ver­soort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­soor
du ver­soorst
he/se/dat ver­soort
wi ver­soort
ji ver­soort
se ver­soort
Vergangen Tiet:
ik ver­soor
du ver­soorst
he/se/dat ver­soor
wi ver­so­ren
ji ver­so­ren
se ver­so­ren
Perfekt:
ik bün ver­soort
du büst ver­soort
he/se/dat is ver­soort
wi sünd ver­soort
ji sünd ver­soort
se sünd ver­soort
Kunjunktiv:
ik ver­soor
du ver­soorst
he/se/dat ver­soor
wi ver­so­ren
ji ver­so­ren
se ver­so­ren
Imperativ:
ver­soor!
ver­soort!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + soren