Utspraak op Platt: /bœ͡ɐɡɐtiːt/
Substantiv
Sülven: Bör·ger·tiet
Kummt nich in’n Plural vör f de Bör­ger­tiet
[1]
Randwoortschatt
Bispelen:
Dat warrt bilütten Börgertiet, ik mutt nahuus!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Börger + Tiet