Utspraak op Platt: /bəpyːstɐn/
Verb
Sülven: be·püüs·tern
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik lööv, he hett noch wat vör. He hett sik so dull mit Parfüm bepüüstert.

Verbformen:

Infinitiv:
be­püüs­tern
PPP:
be­püüs­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­püüs­ter
du be­püüs­terst
he/se/dat be­püüs­tert
wi be­püüs­tert
ji be­püüs­tert
se be­püüs­tert
Vergangen Tiet:
ik be­püüs­ter
du be­püüs­terst
he/se/dat be­püüs­ter
wi be­püüs­tern
ji be­püüs­tern
se be­püüs­tern
Perfekt:
ik heff be­püüs­tert
du hest be­püüs­tert
he/se/dat hett be­püüs­tert
wi hebbt be­püüs­tert
ji hebbt be­püüs­tert
se hebbt be­püüs­tert
Kunjunktiv:
ik be­püüs­ter
du be­püüs­terst
he/se/dat be­püüs­ter
wi be­püüs­tern
ji be­püüs­tern
se be­püüs­tern
Imperativ:
be­püüs­ter!
be­püüs­tert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + püüstern