Utspraak op Platt: /dʊmɐhaftɪç/
Adjektiv
Sülven: dum·mer·haf·tig
dumberhaftiger dumberhaftigst
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
dom
engelsch:
Bispelen:
He hett sik en beten dummerhaftig anstellt bi de Saak.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dumm + -haftig